ദീനമാം രോദനം കേള്ക്കുന്നില്ലേ?
നിന് മാതാവിന് സ്നേഹം നീ അറിയുന്നില്ലേ?
കാുടുകള് മായ്ക്കുന്ന മനുഷ്യാ
നീയെന്തെ അമ്മത൯ രോദനം കേള്ക്കാത്തേ?
പ്രകൃതിയാം അമ്മയെ എന്തിനു നീ-
വെറും കടലാസു തുണ്ടുപോല് കാണുന്നു
പാഴ്ക്കിനാവല്ലെനിക്കറിയാം ഒരു നാള് നീ
ഈ അമ്മയുടെ മടിത്തട്ടില് ലയിച്ചുു തീരും
മര്ത്യന്റെ അത്യാര്ത്തി എന്നു തീരും?
മര്ത്യന്റെ പണക്കൊതി എന്നു മാറും
അമ്മയാം ഭൂീമിയെ വെട്ടിനുറുക്കുന്ന
മനുഷ്യാ നീയെന്നു മാറും?
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി പി.സി
std VIII
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി അഭിനന്ദനങ്ങള്‍ കവിത എഴുത്ത് തുടരുക
ReplyDeleteMy hearty congrats.
ReplyDeleteYou need editing but when compare to me at your age You are certainly ahead.